เชคอีซา อิบน์ อาลี อัลเคาะลีฟะฮ์ (อาหรับ: عيسى بن علي آل خليفة‎; พ.ศ. 2391–9 ธันวาคม พ.ศ. 2475) ทรงเป็นผู้ปกครองบาห์เรนตั้งแต่ พ.ศ. 2412 [1]จนกระทั่งเสด็จสวรรคต พระนามาภิไธยของพระองค์คือฮาคิมแห่งบาห์เรน พระองค์ทรงเป็นหนึ่งในพระมหากษัตริย์ที่ครองราชย์ยาวนานที่สุดในภูมิภาค ทรงครองราชย์ยาวนานถึง 63 ปี พระองค์ทรงถูกที่ปรึกษาทางการเมืองของบริตชบีบบังคับให้ทรงสละราชสมบัติใน พ.ศ. 2466 แม้ว่า "การสละราชสมบัติ" นี้จะไม่ได้รับการยอมรับจากชาวบาห์เรนซึ่งถือว่าผู้สืบทอดของพระองค์เป็นเพียงมหาอุปราชของฮะมัดจนกระทั่งการเสด็จสวรรคตของเชคอีซาในปี พ.ศ. 2475[2]